Полесский радиационный заповедник
Скачать в формате PDFКод:
Географические координаты:
Административная принадлежность:
Площадь:
Критерии:
Национальный природоохранный статус:
Международный природоохранный статус:
Карта ТВП:
Общее описание:
Межы ТВП супадаюць з межамі Палескага дзяржаўнага радыяцыйна-экалагічнага запаведніка, які знаходзіцца ў так званай «трыццацікіламетровай зоне», утворанай пасля аварыі на Чарнобыльскай атамнай электрастанцыі ў 1986 годзе. Вядзенне любой гаспадарчай дзейнасці і знаходжанне людзей на тэрыторыі зоны забаронена.
Прыкладна трэцюю частку тэрыторыі запаведніка займае пойма ракі Прыпяць, для якой характэрны працяглыя веснавыя паводкі. У адкрытай частцы поймы разам з забалочанымі, паніжанымі ўчасткамі шырока распаўсюджаны сухія лугі, якія па сваёй структуры нагадваюць стэпы. Драўнінная расліннасць прадстаўлена разрэджанымі дубравамі, участкамі старых вербалознікаў, якія часта складаюцца з магутных векавых дрэў, а таксама ўзбярэжнымі лазовымі хмызнякамі, якія на працягу доўгага часу вясной і ў пачатку лета бываюць заліты вадой. Лясы, якія растуць за межамі поймы, мазаічныя і фрагментаваныя. У паніжэннях пераважаюць шырокалісцёвыя і хваёва-шырокалістныя насаджэнні, на ўзвышшах і пясчаных дзюнах – сухія хвойнікі. Значную долю складаюць паўторныя асінава-бярозавыя лясы, па найбольш вільготных месцах растуць чорнаалешнікі і лазнякі.
Да аварыі на Чарнобыльскай АЭС большая частка адкрытых тэрыторый уяўляла сабой сельгасугоддзі на месцы асушаных балот. Пасля аварыі для прадухілення пажараў былі перакрыты ўсе магістральныя каналы меліяратыўных аб’ектаў. Гэта прывяло да затаплення і паўторнага забалочвання вялікіх прастораў. Вясной у выніку слабага сцёку талай вады большая частка такіх тэрыторый ператвараецца ў вялікія мелкаводныя вадаёмы са шматлікімі невялікімі астраўкамі і мазаічна размешчанымі курцінамі рагозу і трыснягу. Да сярэдзіны лета яны мялеюць, высыхаюць і густа зарастаюць водна-балотнай расліннасцю. Па краях поймы і вялікіх забалочаных масіваў нярэдка цягнуцца грады пясчаных дзюн. Звычайна яны пакрыты сасновымі насаджэннямі, але месцамі захаваліся адкрытыя ўчасткі з незамацаванымі пяскамі. У сувязі са спыненнем сенакашэння і апрацоўкі глебы адбываецца паступовае зарастанне адкрытых пойменных лугоў і былых палёў хмызнякамі. Акрамя таго, у апошнія 10 гадоў на пустэчах і ўчастках былых сельгасугоддзяў, якія не затапляюцца вадой, усё шырэй практыкуецца пасеў лясных культур.
Асаблівыя біятопы ўтвараюца на месцы пакінутых вёсак і сельгаскомплексаў. Тут яшчэ захоўваюцца зараснікі здзічэлых культурных раслін і сінантропнага пустазелля, але з кожным годам усё шырэй распаўсюджваюцца абарыгенныя віды дзікіх раслін. Спалучэнне такіх зараснікаў з паўразбуранымі пабудовамі стварае спецыфічныя ўмовы для пражывання звяроў, птушак iiншых жывел і прыводзіць да фарміравання своеасаблівых фауністычных комплексаў.
Састаў флоры заповедніка налічвае 1251 від раслін, что складае каля 2/3 відавога склада раслін Беларусі.
Основные биотопы:
Лясы займаюць каля 51% (110 тыс. гектар). Былыя сельскагаспадарчыя землі займаюць каля 38% (82 тыс. гектар). Значная частка іх паўторна забалочана. Астатнія 11% - пойма р. Прыпяць з вільготнымі разнатраўнымі лугамі.
Птицы:
Поўнае спыненне гаспадарчай дзейнасці і адсутнасць фактару неспакою, а таксама паўторнае забалочванне тэрыторый, якія раней былі асушаны, значна палепшылі ўмовы пражывання і прывялі да хуткага павелічэння колькасці шэрагу відаў жывёл, у тым ліку і рэдкіх для Беларусі.
Так, на гнездаванні ў запаведніку з’явіўся вялікі арлец Aquila clanga (3-5 пар) – від, які знаходзіца пад пагрозай глабальнага знікнення. Колькасць чорнага бусла Ciconia nigra (каля 30 пар), арла-вужаеда Circaetus gallicus (10-15 пар), малога арляца Aquilla pomarina (20-30 пар), арлана-белахвоста Haliaeetus albicilla (10-15 пар), сокала-кабца Falco subbuteo (каля 10 пар) і сокала-пустальгі Falco tinnunculus (5-10 пар). У апошния гады з’явiлася на гнездаваннi барадатая кугакаўка Strix nebulosa (5 пар). У пойме Прыпяці на сухіх лугах гняздуецца найбольш шматлікая ў Беларусі групоўка садовай стрынаткі Emberiza hortulana – больш за 100 пар, вакол пакінутых населеных пунктаў сустракаецца чарналобы грычун Lanius minor, даволі высокая колькасць і вялікага грычуна Lanius excubitor. Вельмі высокая колькасць малога пагоніча Porzana parva і драча Crex crex.
На тэрыторыі запаведніка ўтварылася ўнікальнае для Беларусі месца зімоўкі буйных драпежных птушак – арлана-белахвоста Haliaeetus albicilla (каля 100 птушак) і арла-маркута Aquila chrysaetos (5-10 птушак). Узнікненне такіх згуртаванняў драпежнікаў абумоўлена наяўнасцю спрыяльнай харчовай базы (асноўнай іх ежай з’яўляюцца рэшткі ахвяр ваўка).
Ранняй вясной на затопленых тэрыторыях збіраюцца вялікія згуртаванні гусей і качак, а ў асобныя гады ўлетку – вялікіх белых чапляў Egretta alba і чорных буслоў Ciconia nigra.
Другие группы животных:
Пры адсутнасці антрапагеннага фактару надзвычай узрасла шчыльнасць капытных млекакормячых (дзіка Sus scrofa, лася Alces alces) і ваўка Canis lupus. На тэрыторыі запаведніка стала высокай колькасць і некаторых іншых, больш дробных, драпежных млекакормячых (выдра Lutralutra, янотападобны сабака Nyctereutes procyonoides, каменная куніца Martes foina). Акрамя таго, тут даволi вялiкая колькасць барсука Meles meles, рысiFelis linx, арэшнікавай сонiMuscardinus avellanariusi сонi-палчка Myocxusglis – відаў, якія занесены ў Чырвоную кнігу РэспублiкiБеларусь. У 1995 годзе быў завезены белавежскі зубр Bison bonasus. Зараз статак гэтых велічных жывел існуе ў натуральных умовах iперавышае больш за семдзесят асобiн.
За апошнiя 5-10 гадоў, з-за пацяплення клiмату, на гэтай тэрыторыi з’явiлiся стэпавыя вiды жывел; аса сколiя-гiгант Scoliamaculata, павук – паўдневарускi тарантул Lycosa singoriensis iiншыя. З боку Украiны ў 2007 годзе перайшлi сюды тры канi Пржавальскага Equusprzewalskiiякiя штогод размнажаюцца i зараз iх статак налiчвае 10 асобiн.
На тэрыторыі ТВП абітае 54 віда млекакормячых, каля 30 відаў рыб.
Состояние редких видов птиц:
№ | Виды | Статус | Количество | Год/период оценки | Точность оценки | Тренды (2000-2010) | Критерий ТВП |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Гусь серый | гн? | 0-1 п | 2005-2010 | П | ||
2 | Шилохвость | гн | 5-10 п | 2010 | П | ||
3 | Луток | мг | ~ 50 ос | 2010 | П | ||
4 | Крохаль длинноносый | мг | 5 ос | 1993 | П | ||
5 | Крохаль большой | мг | ~ 100 ос | 2005-2010 | П | ||
6 | Гагара чернозобая | мг | ~ 100 ос | 2009 | П | ||
7 | Выпь большая | гн | > 100 с | 2005-2010 | П | B2 | |
8 | Выпь малая | гн | 15-20 п | 2005-2010 | П | ||
9 | Кваква | гн? | 0-5 п | 2007-2010 | П | ||
10 | Цапля большая белая | гн | 10-20 п | 2005-2010 | П | ↔ | |
11 | Черный аист | гн | 20-30 п | 2005-2010 | Э | ↓ | B2 |
12 | Коршун черный | гн? | 0-2 п | 2005-2010 | П | ↓ | |
13 | Орлан-белохвост | гн | 10-15 п | 2005-2010 | Т | ↑ | B2 |
14 | Змееяд | гн | 10-15 п | 2005-2010 | П | ↔ | B2 |
15 | Лунь полевой | мг | ~ 100 ос | 2005-2010 | Э | ||
16 | Малый подорлик | гн | + | 2005-2010 | Э | ↔ | B2 |
17 | Подорлик большой | гн | 3-5 п | 2008-2010 | Т | ↔ | A1 |
18 | Беркут | зим | 5 ос | 2008-2010 | П | ||
19 | Скопа | мг | 1-5 ос | 2008-2010 | П | ||
20 | Пустельга обыкновенная | гн | 5-10 п | 2008-2010 | Э | ↔ | |
21 | Кобчик | гн? | 0-1 п | 2008-2010 | П | ||
22 | Дербник | мг | + | 2008-2010 | П | ||
23 | Дербник | зим | + | 2008-2010 | П | ||
24 | Чеглок | гн | 5-10 п | 2008-2010 | Т | ||
25 | Погоныш малый | гн | ~ 1000 п | 2008-2010 | Э | B3 | |
26 | Коростель | гн | ~ 1000 с | 2008-2010 | Э | ↔ | B2 |
27 | Журавль серый | гн | ~ 50 п | 2008-2010 | Э | B2 | |
28 | Кулик-сорока | гн | 10-12 п | 2010 | Т | ||
29 | Турухтан | мг | 3000-5000 ос | 2005-2008 | Э | ||
30 | Дупель | гн | 20-30 с | 2005-2010 | Т | A1 | |
31 | Веретенник большой | гн | 5-8 п | 2005-2010 | Т | ↓ | |
32 | Улит большой | мг | > 100 ос | 2005-2010 | П | ||
33 | Поручейник | гн? | 0-1 п | 2007 | П | ||
34 | Мородунка | гн | 5-10 п | 2007 | П | ↑ | |
35 | Чайка малая | мг | ~ 100 ос | 2005-2010 | П | ||
36 | Чайка сизая | гн? | 2 п | 2007-2010 | П | ||
37 | Крачка малая | гн | 30-70 п | 2007-2010 | Т | ↔ | B2 |
38 | Крачка белощекая | гн | 20-50 п | 2008 | Т | ||
39 | Филин | гн | 10-15 п | 2005-2010 | Э | ↑ | B2 |
40 | Сыч домовый | гн | 3-5 п | 2005-2010 | Т | ||
41 | Неясыть бородатая | гн | 2-5 п | 2010 | П | ↑ | |
42 | Сова болотная | гн | 5-20 п | 2005-2010 | Э | ↔ | |
43 | Обыкновенный зимородок | гн | > 50 п | 2005-2010 | Т | ↔ | B2 |
44 | Щурка золотистая | гн | > 50 п | 2005-2010 | Т | ↑ | |
45 | Сизоворонка | мг | 1 ос | 2007 | П | ||
46 | Дятел зеленый | гн | 2-5 п | 2005-2010 | Э | ||
47 | Дятел белоспинный | гн | > 10 п | 2005-2010 | Э | ||
48 | Жаворонок хохлатый | гн | 1-2 п | 2005-2010 | Т | ↓ | |
49 | Конек полевой | гн | 5-10 п | 2005-2010 | Э | ↓ | |
50 | Камышовка вертлявая | мг | 4 с | 2007 | П | ||
51 | Мухоловка-белошейка | гн | > 100 п | 2005-2010 | Э | ||
52 | Сорокопут чернолобый | гн | 0-5 п | 2005-2010 | Э | ||
53 | Овсянка садовая | гн | > 100 п | 2005-2010 | Э |
Другие редкие и находящиеся под угрозой исчезновения виды:
Звяры: буры мядзведзь Ursusarctos, еўрапейская рысь Lynxlynx, барсук Melesmeles, соня-палчок Myoxusglis, арэшникавая соня Muscardinusavellanarius, еўрапейскі зубр Bisonbonasus.
Насякомыя: адзначана 33 віда, занесеных у Чырвоную кнігу РБ. Сярод іх: шчыгрынавы жужаль Carabuscoriaceus, рашэцісты жужаль Carabuscancellatus, жужаль менетрые Carabusmenetriesi, фіялетавы жужаль Carabusviolaceus, зялёны каромысел Aeschnaviridis, тарфяннікавая жаўтушка Coliaspalaeno, мохавы чмель Bombusmuscorum, бронзавы красацел Calosomainquisitor, красацел-даследчык Calosomainvestigator, залацістаямачны жужаль Carabus clathratus, веснавы гнаявік Geotrupesvernalis, жук-алень Lucanuscervus, валасаты стафілін Emushirtus, вялікі дубовы вусач Cerambyxcerdo і іншыя.
Расліны: адзначана 29 відаў раслін, занесеных у Чырвоную кнігу РБ. Сярод іх такія як: ятрышнік шлеманосны Оrchismilitaris, астра стэпавая Aster amellus, асака ценявая Сarexumbrosa, наяда вялікая Najas major, вадзяны арэх плывучы Trapa natans, гваздзік армерыяпадобны Dianthus armeria, пылкагалоўнік даўгалісты Сephalantheralongifolia, венерын чаравічак сапраўдны Сypripediumcalceolus, расiца прамежкавая Droseraintermedia.
Угрозы:
Зарастанне адкрытых тэрыторый лесам і развіццё хмызняковых зараснікаў, якое ўсё больш прагрэсіруе, можа прывесці да знікнення многіх відаў птушак (у тым ліку і рэдкіх), якія выкарыстоўваюць гэты біятоп для гнездавання альбо як паляўнічыя ўгоддзі. Аблясенне дзюн памяньшае разнастайнасць ландшафтаў, спрыяе знiкненню некаторых вiдаў птушак, пагаршае стан размнажэння балотнай чарапахi.
Высокая колькасць драпежнікаў і відаў-канкурэнтаў перашкаджае аднаўленню папуляцый некаторых відаў (палянік Burhinusoedicnemus), якія знаходзяцца ў прыгнечаным становішчы.
Неабмежаванае павелічэнне колькасці дзіка адмоўна ўплывае на ўзнаўленне папуляцыі цецярука Tetraotetrix, арабка Bonasabonasia і некаторых рэдкіх відаў птушак, што гняздуюцца на зямлі.
Рекомендации по сохранению:
Неабходна распрацаваць план кіравання тэрыторыяй. Асаблівая ўвага павінна быць нададзена мэтанакіраванаму рэгуляванню ўзроўню грунтовых вод. Правесці функцыянальнае занаванне тэрыторыі, уключаючы найбольш каштоўныя ўчасткі ў зону абсалютнай запаведнасці. Распрацаваць і ажыццявіць праграмы аднаўлення папуляцый некаторых каштоўных і знікаючых відаў жывёл.
Источники информации:
Калиниченко С.А. К исследованию видового разнообразия животного мира Полесского государственного радиационно-экологического заповедника // Радиация и экосистемы: материалы международной научной конференции, 16-17 октября 2008 года, г. Гомель, Республика Беларусь / под общей редакцией Е.Ф.Конопли. – Гомель: РНИУП «Институт радиологии», 2008. – С. 259-260.
Прищепчик О.В. Редкие и охраняемые виды насекомых Полесского государственного радиационно-экологического заповедника. Фаунистические исследования в Полесском госудаственном радиационно-экологическом заповеднике / Сборник научных трудов. Под редакцией Г.В. Анципова – Гомель: РНИУП «Институт раиологии», 2008. - с. 116-136.
Скарбы прыроды Беларусi. – Мн.: Беларусь, 2005. – 215 с. (Інфармацыю падрыхтавалі: Дамброўскі В.Ч., Дубовік Д.В., Жураўлёў Д.В., Казулін А.В., Нікіфараў М.Я., Парэйка А.А., Скуратовіч А.М.)
Юрко В.В. Современное состояние орнитофауны Полесского государственного радиационно-экологического заповедника. Фаунистические исследования в Полесском госудаственном радиационно-экологическом заповеднике / Сборник научных трудов. Под редакцией Г.В. Анципова – Гомель: РНИУП «Институт радиологии», 2008. - с. 65-115.
http://chornobyl.in.ua/pgrez.html
Составители :
* Использование размещенной здесь неопубликованной информации для научных публикаций без письменного соглашения ее авторов запрещено. В случае использования части контента или страницы целиком на других интернет-ресурсах, обязательна ссылка на авторов и сайт iba.ptushki.org
Фото:
Хранители
- Стань хранителем
- Сообщить об угрозе
- Визит-отчет
- Материалы для хранителей
- Кто такие хранители ТВП
- Список хранителей