Чаротаўка вяртлявая / Acrocephalus paludicola

Крытэрыі:

Фота:

Даведацца больш пра від:

Чаротаўка вяртлявая / Acrocephalus paludicola

Карта ТВП:

Спіс ТВП:

№	ТВП	Статус	Колькасць	Год/перыяд ацэнкі	Дакладнасць ацэнкі	Трэнды	Крытерый ТВП
1	Альманскія балоты	гн	0-150 с	2005-2010	Э		A1
2	Балота Дзікое	гн	156-216 с	2008	Д	↓?	A1
3	Балота Званец	гн	2033-6974 с	2011	Э	↓	A1
4	Балота Спораўскае	гн	491-517 с	2011	Д	↓	A1
5	Бярэзіна-Гайна	гн	3 с	2006	Д	↓
6	Бярэзіна-Гайна	гн	0 с	2007-2010	Д	↓
7	Выганашчанскія балоты	гн	37-52 с	2010	Д	↓	A1
8	Гарадзенская Свіслач	гн	30-80 с	2006-2010	Д	↓	A1
9	Дзівін – Вялікі Лес	гн	11-15	2009	Д	↔	A1
10	Лельчыцкая Убарць	гн	10 с	2004			A1
11	Палескі радыяцыйны запаведнік	мг	4 с	2007	П
12	Пойма Шчары	гн	36-40 с	2010	Д	↔	A1
13	Простыр	гн	10-100 с	2003-2006	Д	↓	A1
14	Сэрвач	гн	31-38 с	2006-2010	Д	↔	A1
15	Сярэдняя Прыпяць	гн	34 с	2010	Д	↓	A1

Апісанне віда:

На галаве жоўта-белаватыя палоскi, якiя са спiны заходзяць на надхвосце, светлыя грудзi ў цёмныя рыскi. Голас: спявае падобна, як звычайная чаротаўка, але больш манатонна, часта чуваць «эррр-дідіді, эр-дю-дю-дю», часта ў палёце альбо з высокага сцябла. Позыў «цек». Даўжыня цела 13 см, размах крылаў 16-19 см.

Падвіды: не мае.

Біятоп: вялікія падмоклыя, кіслыя лугі, парослыя асокамі і рэдкiмi групамі кустоў, а таксама вялікія тарфянікі, балоты, рэдка зарослыя кустамi, часам зарастаючыя сажалкi (у параўнаннi са звычайнай чаротаўкай патрабуе менш густой i нiжэйшай раслiннасцi).

Гняздо: “уціснутае” ў купіну асакі або ў ніжнюю частку куста, праз які расце высокая травянiстая расліннасць, над балоцiстым грунтам цi вадой ад 3 да 30 см. Старанна, але часцей няшчыльна збудаванае гняздо з шырокіх лістоў асакі, сцёблаў, павуцiны i раслiннага пуху (радзей травы); высцілка з сухой травы, звычайна з карэньчыкамi і асакой (часам з прымессю пер’я, расліннага пуху або каласкоў асакі). D = 7,5-11 см, d = 4,5-6,5 см, H = 7,5-9 см, h = 4-4,5 см.

Яйкі: 4-6 (3-8), крыху падоўжаныя, белыя, светла-аліўкава-шэрыя або аліўкава-жоўтыя, колер фону слаба бачны з-пад вельмі густых і дробных карычнева-аліўкавых плямак. У рэдкiх выпадках выступаюць тонкiя перарывiстыя воласападобныя чорныя лiнii. Памеры: 17,0 х 13,0 мм (15,0-19,0 х 12,0-15,0 мм).

Арэал: разарваны i плямiсты; цэнтр. і ўсх. Еўропа, вузкiм поясам да Сібіры (да р. Об), лакальна вядома ва ўсх. Германii, Польшчы, Венгрыi, б. Югаславіi і Літвы. Найболшая частка папуляцыі лакалізуецца на вялікіх балотах у Беларусі.

Пералёты: IV-V, (VII)VIII-IX(X). За межамi арэала сустракаецца ў Iрландыi, Данii, Нарвегii, Швецыi, Фiнляндыi, Эстонii, на Балеарскiх а-вах, Мальце, у Грэцыi, Турцыi, на Азорскiх i Канарскiх а-вах.

Месца зімовак: слаба вывучана; зах. Афрыка на Пд ад Сахары.

Беларусь: рэдкі, спарадычна пашыраны на нізінных балотах у паўд. і зах. частках краіны пералётны від.