Пугач / Bubo bubo
Карта ТВП:
Спіс ТВП:
№ | ТВП | Статус | Колькасць | Год/перыяд ацэнкі | Дакладнасць ацэнкі | Трэнды | Крытерый ТВП |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Альманскія балоты | гн | 5-7 п | 2005 | Э | B2 | |
2 | Арэхаўскае | гн | 1 п | 2004-2010 | П | ||
3 | Асвея | гн | 1-2 п | 2007 | Э | ||
4 | Балота Дзікое | гн | 2 п | 2006-2008 | Д | ||
5 | Балота Званец | гн | 1-2 п | 2011 | Д | ↔ | |
6 | Белавежская пушча | гн | 8-12 с | 2005-2007 | Д | ↔ | |
7 | Брыцалавічская пушча | гн | 1-3 п | 2008 | Д | ||
8 | Волхва | гн | 2 п | 2010 | Д | ||
9 | Выганашчанскія балоты | гн | 5-7 п | 2005-2008 | Д | ↔ | B2 |
10 | Галубіцкая пушча | гн | 1-2 п | 2005-2010 | П | ↔ | |
11 | Дзівін – Вялікі Лес | гн | 3-4 п | 2000-2009 | Д | ↔ | |
12 | Дражбітка-Свіна | гн | 1 п | Д | |||
13 | Лебядзіны мох | гн | + | 2005-2010 | П | ||
14 | Лельчыцкая Убарць | гн | + | 2004 | |||
15 | Налібоцкая пушча | гн | > 3 п | 2004-2011 | П | ||
16 | Палескі радыяцыйны запаведнік | гн | 10-15 п | 2005-2010 | Э | ↑ | B2 |
17 | Пойма Дняпра Лоеў-Жары | гн | 2 п | 2006-2010 | П | ||
18 | Пойма Львы | гн | + | 2005-2010 | П | ||
19 | Пойма Янкі | гн | 1-2 с | 2003-2011 | Э | ||
20 | Простыр | гн | + | 2003-2006 | Д | ||
21 | Прыпяцкія балоты | гн | 13-15 п | 2011 | Д | B2 | |
22 | Рака Лясная | гн | 1-3 п | 2004-2011 | Д | ↓ | |
23 | Сялец | гн | 1-3 п | 2005-2008 | Д | ||
24 | Сярэдняя Прыпяць | гн | 20-30 п | 2008 | Э | ↔ | B2 |
25 | Хаваншчына | гн | > 4 п | 2006-2010 | Д | ||
26 | Чырвонае | гн | 3 п | 2000-2005 | Д |
Апісанне віда:
Самая вялiкая сава, ржава-карычневага колеру, зверху галавы «вушкі» з пер’я. Вочы аранжавыя (не блытаць з вушатай савой). Голас: гучнае, нiзкае «у-ху», а таксама больш цiхае, гарлавое «у-у»; асцерагаючы крык нагадвае брэх сабакi. Даўжыня цела 60-78 см, размах крылаў 155-188 см. Самка крыху меншая за самца.
Падвіды:B. b. bubo – Скандынавія і ад зах. Еўропы да зах. Расіі; B. b. hispanus – Пiрэнейскі п-аў; B. b. ruthenus – паўд.-ўсх. Еўропа; B. b. sibiricus – Урал, зах.-цэнтр. і цэнтр. Азія; B. b. interpositus – Украіна, Каўказ, Сірыя. Акрамя гэтых вылучаюць яшчэ 15 падвідаў.
Біятоп:вялікія і густыя старыя лясы з паваленымі дрэвамі (ахвотна паблізу азёр або балот), горныя лясы, стэпы і пустыні са скаламі, абрывамі і горнымi цяснiнамi. У гарах даходзіць да вышыні 1100-1800 м в.у.м., а ў Татрах - 900-1200 м в.у.м., Альпах - 1600-1800 м і Пірэнеях нават да 2000 м в.у.м. Мае патрэбу ў тэрыторых, не кранутых чалавекам.
Гняздо:на зямлі, пад паваленымі стваламі і выварачанымі дрэвамі, у паглыбленнях на скалах, у нішах і на скальнах паліцах, у пячорах, дуплах дрэў. Часам займае старыя гнёзды іншых птушак (напр., драпежных, чорнага бусла), якія размяшчаюцца ў цэнтр. частцы кроны на дрэвах. Такія гнёзды можна вызначыць па пагадках, якія валяюцца вакол. Высцілка з сухой травы, моху, дробных галінак.
Яйкі:2-3 (1-6), з аднолькавымі тупымі канцамі, авальныя або амаль акруглыя, белыя, часта з плямкамі вапны. Памеры: 60,0 х 49,0 мм (57,0-64,0 х 47,0-51,0 мм).
Арэал:Еўропа (акрамя Брытанскіх а-воў, паўн.-цэнтр. Францыі, Бельгіі і Галандыі, а таксама крайняй Пн), Азія (акрамя паўн. і паўд.-ўсх. частак), субсахарская Афрыка.
Пералёты:аселы, качуе па-за межы арэала (напр., у Вялікабрытанію і Ірландыю).
Месца зімовак:у межах гнездавога арэала.
Беларусь:рэдкі, спарадычна пашыраны на гнездаванні аселы від.